Kanlar içinde yüzüyor cesedim. Eminim ki içinden ‘bana ne yapmasaydın’ diyorsundur. Ama hiçbir şey o kadar kolay değildi. Çaresizliğim en zirve noktasına ulaşmıştı artık. Senden yana çaresizliğimdi bu. Beni yaşarken öldürüyorsun zaten. Her gün ölüyordum sayende. Ama artık yeter. Bu sefer son kez öldüm ben. Son kez öldürdün beni. Bu sefer ölürken seni görmüyorum ama; tek gördüğüm şey karanlık duvarlardan ibaret. Benim karanlık odamın, karanlık duvarları bunlar. İkimize ait soğukluktan ve kavgalardan başka bir şey yok ki zaten elimizde. Bir de sözde bir nefret vardı. Ama artık onlar bile yok. Çünkü ben yokum. Artık sadece seni bekleyen kanlı bir cesedim ben