aralarda örgütlüdür Azrail, korku kadar uzun ellerinde; kan, irin, cenin beyinleri, ellerinde binlerce bahardan söktüğü gökkuşağı leşleri uçurtma kırıkları kangren olmuş düşler ve her an binlercesi kopan sayısız küçük haksız kıyamet
aralarda yoksulluk; ölümü kader bilmek
II
ah ruhum! az önce koptu yine az önce soğuktan ve ilaçsızlıktan ve sabahı olmayan geceler boyu uzadıkça uzayan uzayan, uzayan bir açlıktan
bir çığlık yine ey hades'ten gelir gibi umarsızca harcanan kopartılen belki de parça-parça masum bir gelecekten
ah ruhum! çığlık değil bu bu İsrafil çağrısı bu göz çıkaran zar delen, duyanı, duyabilmenin cinneti ile öldüren bu; "vahşetin şarkısı
devlet -ırzı Lidya'lı biri yazmıştı bir kağıdın üstüne kan ve petrolden.-
III
ah ruhum! bu ne gri bir şarkıdır kulağımda yıllardır/an ve an
bir şarkı; ki yılen duysa ejderha olur lav kusar şehrin üstüne kurt dişleri çıkartır tavşan insan! ah insan, insan olsa bin durutti'ye bölünür banka yangınlarında fabrika yıkımlarında ilaç depolarında tanrı mülkünün külleriyle… ah! insan insan olsa yarınlar ve öteler adına ağzından çıkan kanlı canıyla ruhunun küllerini yokluğa yokluğa yokluğa
külleri karışınca yokluğa soluksuz geçen yüzyıllardan sonra mavi bir şarkı uslu, berrak ve sakin
Konu: Uyu Bebeqim! 
C.tesi Ara. 06, 2008 6:24 pm