Tutamıyorum artık içimde.şu lanet olası dünyada neden kısır döngüler oluyor,dönüp dolaşıp hayat tarafından bilmem kaç kere tevacüze uğruyorum.lanet ediyorum bazen herşey yük oluyor bana.gülüyorum,herşey iyi gibi gözüküyor ama sadece gözükmekle kalıyor.sanki oyunun kuralları konu ben olunca değişiyor,şah-mat oluyorum
Hiç hesaplaştınmı kendinle Sadece geçerli mutlu olan,ruhunu teslim edemeyip... Sıkışan ruhunun çıkardığı o acı ve korkunç sesleri dinledin mi sen. Ben dinledim hemde saatlerce.. Gözlerimdeki yaşlar...kırmızı kırmızı aktı saatlerce...
Haddinden fazla geceydi Haddinden fazla karanlıktı hava Gözünün önünü göremediği o zifiri karanlıkta düşmemeye çabalayarak yürüdü...Amacı yoktu...Derdi fazla... Haddinden fazla sessizdi sokaklar... Sessizliği dinlemeye koyuldu yolda yürürken...Güzel bir şarkıydı bu...Ses tellerini düğümleyerek eşlik etti şarkıya...Çığlık çığlıya... Haddinden güçlüydü rüzgar... Saçları gözlerinin önüne uçuştu.Ellerini cebinden çıkarmadan yürüdü...Gözleri kapalı olsa dahi,zaten karanlıkta fazlasıyla kördü... Haddinden fazla kanlıydı ilerideki kavga... Kimsenin işine karışmadığına göre,onla alakası da yok demekti.Siyahından taviz vermeden geçti gitti yanlarından...Adam silahı diğerine doğrultmuştu zaten çoktan.. Haddinden fazla hızlıydı kurşun... Yolunu şaşırmıştı,ama atasözlerini bozmak olmazdı...Kimseye adres sormazdı...Hızla hedefi 1cm arayla sollayıp ilerideki ilk engele doğru uçtu...Saçları rüzgardan gözlerini kapamış,elleri cebinde ilerleyen adama saplandı...
Haddinden fazla ölüydü artık o... Bir cesede de ancak bu yakışırdı...