Kırmızı kırmızı damlalar yere dökülür onlar benim kanım, ben değil onlar acı çeker yere düşerken ben acı çekerim siz aptal insanlar bana bakarken çünkü size acırım bana küçümser gibi bakıp karşımda dikilirken
Karanlık bir oda her yer kapkara burda, işte hayat budur herkesi beklerim buraya ama beni yalnız bırakın kendinizde yalnız kalın ancak bu şartla
Hiç bir şey istemem bir parça gülebilmek için ağlamak daha güüzeldir rahatlar insan ne de olsa öyleyse gel sende bu karanlık ortama
Bir kaç damla gözyaşı akar gözümden ama napabilirim ki benimde ruhum kayıp hayatın içinde kalbim kırık param parça bir halde ama karanlığın şartı budur mutlu olmalıyım belki de Kimsesizliğin ortasında yıkık bir harabeyim aslında Herkesin bir kenara ittiği kalmak istemediği bir enkaz yüreğim Sevgi kırıntılarıyla yaşama tutunuyorum Aşk kalıntılarını kaldırıyorlar enkaz olan yüreğimden Yaralarımı sarmaya çalışıyorum fakat bu deprem bende öyle bir hasar yarattıki hiç bir ilaç çare olamaz yarama.. Kimse kurtarmak istemiyor beni..Haykırışlarıma karşılık gelmiyor Hayatta kalmam için kimse elini uzatıp çıkarmıyor enkazın altından sanki herkes ölmemi beklermiş gibi.. ve Sonunda istedikleri oluyor cesedim çıkıyor enkazın altından.. ve Sonra sahte göz yaşları.. ve ßende Huzura kavuşmanın mutluluğu..
Kısa ve zor bir yolculuktu benimkisi Kimsesiz ve yalnızdı 19 yıl beklemişti son bulmak için
Ruhum bedenimi terk ediyor Tıpki yaşarken de terkedildiğim gibi.. Terkedilişlere alışk bu beden eLveda Ruhum.. kan damLıyor gözLerimden kan.. görmek istemiyorum bakmak istemiyorum kan damLıyor kuLakLarımdan kan.. duymak istemiyorum bir çıtırdıyı biLe kana boğuLdu yüreğim kana boğuLuyor nefes aLamıyorum haykıramıyor susuyor yine hiç konuşmuyor acıyor bugünde eLLerim yaraLanmış yüreğim gibi yarım kaLan eLLerim acıyor bugünde...
Konu: yasıLar.... umarım beeinirsinisss 
C.tesi Ara. 06, 2008 6:27 pm