-Karanlik, bir isikla dehset verir aslinda çünkü yalniz kalamazsin gölgen vardir yaninda
-Yalnizim yapayalniz hayat yuolunda belki arkamdan gelenler var ama bakmazlarbana , beni güldürün ama aglarim ben -bedenim alismis ne de olsa
-Yalnizlik gülümser eksi eksi suratima ben yalnizken ve aglarken demekki yalniz degilmisim kendimi yalniz sanirken
-Kötümser bir sekilde bakan yok bana karanlik bakar ama o iyidir aslinda çünkü düsünme firsati verir insana
-Kirmizi kirmizi damlalar yere dökülür onlar benim kanim, ben degil onlar aci çeker yere düserken ben aci çekerim siz aptal insanlar bana bakarken çünkü size acirim bana küçümser gibi bakip karsimda dikilirken
-Karanlik bir oda her yer kapkara burda, iste hayat budur herkesi beklerim buraya ama beni yalniz birakin kendinizde yalniz kalin ancak bu sartla
-Hiç bir sey istemem bir parça gülebilmek için aglamak daha güüzeldir rahatlar insan ne de olsa öyleyse gel sende bu karanlik ortama
-Bir kaç damla gözyasi akar gözümden ama napabilirim ki benimde ruhum kayip hayatin içinde kalbim kirik param parça bir halde ama karanligin sarti budur mutlu olmaliyim belki de
-SusuyoruM artiK dahA fazLa batmamAk içiN karanLigina ama tutAmiyorum kaLbimin incE çigikLarini yawAs yawAs sagir oLuyorum yokLugunLa